Op 7 februari is Luc Devliegher (°1927) overleden. Een monument op het vlak van kunstgeschiedenis en monumentenzorg. Ook de Duinenabdij genoot zijn grote belangstelling en kon steeds rekenen op zijn advies en kennis.

Luc Devliegher werd in 1955 doctor in de oudheidkunde en kunstgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Gent. Daarna was hij vrijwel zijn gehele carrière werkzaam bij de Dienst Cultuur van de provincie West-Vlaanderen. Hij stond er onder meer in voor de monumentale reeks 'Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen' en uitgaven rond de collecties van het Museum Bulskampveld te Beernem, dat hij van nul af mee opbouwde. Bijzondere belangstelling genoten onder meer kerkelijke en landelijke architectuur. Hierin gold hij met zijn vernieuwende benadering zonder meer als een van dé specialisten met internationale faam en tot het einde bleef hij publiceren over dit alles. Typisch is dat hij enkele jaren terug stelselmatig een bezoek wou brengen aan talloze kerken in Noord-Frankrijk – een wat ondergeschoven onderzoeksgebied vanuit Vlaanderen, meende hij terecht – om met eigen ogen te zien wat er in ruim een halve eeuw zoal veranderd was! En in een recente artikelenreeks over schuren in de polderstreek, waarin hij diverse van abdijen zoals Ten Duinen of Ter Doest opnam, schonk hij vooral aandacht aan de gewone boerderijen, tot op vandaag erg onderbelicht gebleven en erg kwetsbaar erfgoed.

L. Devliegher was betrokken bij meerdere archeologische (nood-)opgravingen in de provincie. De resultaten van de opgravingen op de abdijkerk van de Duinenabdij verwerkte hij in 1955 al in zijn doctoraatsstudie. Omstreeks 1960 kreeg hij wel een heel bijzondere vraag: kon hij een status quaestionis bieden van wat een decennium opgravingen van de Duinenabdij in Koksijde aan het licht gebracht hadden? Met enthousiasme wierp hij zich op dit onderwerp, al werd hij naar zijn zeggen daarbij argwanend bejegend door de toenmalige conservator en opgravingsleider Prosper Schittekat.

Het resultaat is een publicatie, zowel in Biekorf waaraan hij jaren meewerkte, als in de reeks Archeologia Belgica, die na meer dan zestig jaar nog steeds als standaard geldt. Nauwgezette tekeningen en opmetingen met fotomateriaal vormen de basis voor een stevig betoog, waarin hij volop het cartografisch werk van Pourbus betrok. De opmetingsschets van 1563 werd hier voor het eerst grondig behandeld én gereproduceerd; de reproductie, is voor velen zelfs bruikbaarder dan foto's van het origineel, dat soms moeilijk leesbaar is. Bij het grote Plan van de Duinenabdij uit 1580 reconstrueerde hij de oorspronkelijke tekst van de legende op basis van archivalisch onderzoek. Ook hier wordt nog steeds naar teruggegrepen. De archeologische activiteiten kaderde hij in hun historiek, waarna hij de opgravingen van de kerk beschreef en binnen een ruimer kader plaatste. Kortom: een modelstudie die nog niets van haar waarde verloren heeft!

De Duinenabdij en haar patrimonium hebben nooit zijn belangstelling én sympathie verloren. Regelmatig informeerde hij zich over wat er nu in het Museum omging en hoe restauraties verliepen, wat concrete plannen waren… Getriggerd om op de hoogte te blijven van de recentste publicaties over de abdij. Kritisch beschouwend, maar steeds bereid tot medewerking en advies.

Luc Devliegher was onder meer jarenlang voorzitter van het Genootschap voor geschiedenis te Brugge, lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen en lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. Zijn heengaan zal in brede erfgoedkringen binnen en buiten West-Vlaanderen sterk betreurd worden. Het gemeentebestuur van Koksijde en het Abdijmuseum Ten Duinen betuigen hierbij ons medeleven aan familie en vrienden. Luc zal ook hier worden gemist.

Foto: Luc Devliegher (c) Marc Ryckaert. Bron: wikipedia.org